Wszyscy wiedzą, że pozbycie się uzależnienia od alkoholu i zaprzestanie picia jest bardzo trudne, a dla wielu prawie niemożliwe. Picie alkoholu jest mocno trzymane w jego wytrwałych rękach. Przezwyciężenie uzależnienia psychicznego kontrolowanego przez własny mózg jest trudnym zadaniem, ponieważ mózg w większości przypadków nie jest ci posłuszny, ale twoje ciało jest posłuszne mózgowi. Ciało chce pić wodę, a ty będziesz jej szukać. Ciało chce jeść, daje sygnał mózgowi, a on, kontrolując ciebie, szuka pożywienia. A mózg chce dostać dawkę alkoholu, a ty naprawdę chcesz pić. Dlaczego więc w naszym ciele, a właściwie w naszym mózgu, istnieje pragnienie wypicia napoju alkoholowego?
Dlaczego mózg chce pić alkohol?
Tutaj musimy szukać, kiedy zaczyna powstawać związek między mózgiem a piciem. Każdy może zauważyć, że początek spożycia alkoholu przez ludzi kojarzy się przede wszystkim z dobrymi i jasnymi wydarzeniami - świętami, weselami, urodzinami i imprezami firmowymi. A pamiętając te wszystkie święta, które pamiętasz, co oznacza, że Twój mózg pamięta tylko radość, zabawę, dobry nastrój. Jeśli stało się źle z powodu nadmiernego picia, to stało się to następnego dnia i zawsze jest na to wymówka - mówią pijani, z którymi to się nie dzieje, ale było fajnie.
Również wiele osób zauważaże po ciężkim dniu pracy, wypiciu szklanki, kolejnego alkoholu, a nawet lekkiego napoju piwnego, takiego jak piwo, zaraz po tym następuje ulga od stresu, przychodzi dobry nastrój, zmęczenie ustępuje. Eksperci tłumaczą to faktem, że alkohol faktycznie należy do grupy substancji odurzających, a Światowa Organizacja Zdrowia w 1975 roku zrównała alkohol z narkotykiem. Wchodząc do naszego mózgu, a dla którego praktycznie nie ma barier dostępu w naszym ciele, wpływa na neurony dopaminy, które są pobudzone i zaczynają wytwarzać dopaminę, w rzeczywistości wytwarzając hormon szczęścia i przyjemności. Mózg wyczuwa początek tego okresu i zaczyna kojarzyć go ze spożyciem alkoholu, co w rzeczywistości prowadzi do powstania silnego, stabilnego pozytywnego psychologicznego związku między spożyciem alkoholu a mózgiem. Następnie, aby uzyskać tę samą „przyjemność", trzeba pić więcej, a potem coraz częściej, ponieważ wrażliwość receptorów dopaminy staje się coraz bardziej stępiona. I rzeczywiście, osoba płynnie przechodzi w drugi etap alkoholizmu, kiedy istnieje nie tylko związek psychologiczny, ale także fizjologiczne uzależnienie od spożywania alkoholu, które wymaga natychmiastowego leczenia uzależnienia od alkoholu.
Jak przestać pić?
Dlatego ci, którzy rozumieją swoją „przyszłość", dokąd ich życie zmierza z częstym piciem, i którzy chcą pozbyć się tej narastającej zależności, tak naprawdę muszą walczyć z samym mózgiem, który zaczyna mieć stabilne połączenie psychiczne i potrzebę pij alkohol, aby po wypiciu uzyskać kilka jasnych, szybkich „radosnych" chwil w życiu.
Krok 1 – Trzeba zdać sobie sprawę, że mózg jest w rzeczywistości naszym największym wrogiem!
Wszystkie problemy, z którymi się borykamy początkowo powstają w jego głębi (strach, niepokój, niechęć), to jest praca mózgu. Stwarza nam przeszkody, stwarza trudności, kształtuje nawyki i uniemożliwia nam radzenie sobie z nimi.
Pijąc alkohol dostajemy ogromną ilość dopaminy wydzielanej przez mózg z kontaktu z alkoholem, neuroprzekaźnika odpowiedzialnego za radość, euforię, przyjemność w mózgu. Ta liczba jest tak wielka, że przyćmiewa nawet najradośniejsze chwile naszego życia. Ten „niezasłużony" strumień radości i przyjemności pochodzi właśnie z wpływu alkoholu na mózg. Dlatego otrzymawszy „tanie" przyjemność poprzez alkohol i nabierając do niej silnego przywiązania, stara się osiągnąć – np. „Chcę więcej takich przyjemności, chcę więcej takiej szybkiej radości, chcę szybko uwolnić się od stresu z życia" w najprostszy sposób, pijąc alkohol, nie próbując rozwiązywać spiętrzonych trudnych zadań, a następnie ciesz się ich rozwiązaniem.
Krok 2 – pragnienie jest przyczyną wszystkich początków!
Tylko pragnienie może całkowicie odbudować twój mózg i ułożyć w nim właściwy porządek. Tylko chęć czerpania większej „trudnej" radości, bardziej „trudnej" przyjemności, zarobionej po zastosowaniu dużej siły i nie tylko – piłem i „czuję się dobrze i nic mnie nie obchodzi". Tylko pragnienie otrzymania prawdziwej „zapracowanej" radości przerywa pragnienie mózgu, by szybko otrzymać „lekką" radość, tu i teraz. Ponieważ jak tylko podjąłeś decyzję o odstawieniu alkoholu, wypowiedziałeś wojnę swojemu mózgowi, w tym samym momencie ułożyłeś w głowie nakaz na inne „pracowe" pragnienia i obrałeś kierunek trzeźwości.
Krok 3 - Łatwe rzucenie! Nie zaczynanie od nowa jest trudne!
Nie zaczynaj od nowa. . . Czasami jest to katastrofalnie trudne! Dlatego – rezygnacja z nałogu to zawsze wojna. Mózg rozpala ostre pragnienie zaakceptowania czegoś i usuwa wszelkie bariery do tego. Twoja wola jest jedyną przeszkodą w piciu alkoholu.
Etanol (alkohol) jest silnym stymulantem radości i euforii w mózgu. Jeśli przestaniesz pić, najprawdopodobniej zaczniesz myśleć, jak fajnie byłoby teraz pić piwo, wódkę lub brandy. Pamiętając o alkoholu jako o przyjemnym wydarzeniu, ale poza tym mózg nie zapamięta alkoholu, co przynosi mu mnóstwo radości i euforii, a to wszystko na raz, nie będziesz w stanie oprzeć się chęci ponownego napicia się. Tutaj musisz albo myśleć o alkoholu jako o złym wydarzeniu, albo być zakodowanym. Kodowanie alkoholu pomoże ponownie przeżyć ten moment pragnienia i da czas na możliwość uzyskania negatywnych skutków picia alkoholu.
4 krok - nie potrwa długo!
Dlatego tę chęć należy ocenić. . . Oceń w 10-stopniowej skali. Jak potężne jest pragnienie (jak tajfun lub jak burza). Rzadko, kiedy uświadamiamy sobie stopień pożądania, skala osiąga potężne 10-punktowe pragnienie. Dlatego, w oparciu o wyniki świadomości, konieczne jest przestawienie tego niezbyt silnego pragnienia na inne rodzaje aktywności.
Zacznij otrzymywać proste, naturalne ludzkie radości z życia, z pracy, z rodziny, z hobby, z komunikacji z innymi ludźmi. Nigdy nie pij alkoholu, w przeciwnym razie będziesz musiał zaczynać od nowa.
Im bardziej urozmaicona jest twoja nowa rozrywka, tym szybciej mózg przystosuje się do niskiego normalnego poziomu dopaminy, a jak pamiętamy, alkohol dramatycznie i wielokrotnie sztucznie zwiększa poziom dopaminy w organizmie.
Krok 5 - Rzuć tylko alkohol!
Nie zalecamy jednoczesnego rzucania i rzucania palenia lub rezygnacji z ulubionych potraw. Jeśli robi się to w tym samym czasie, to ryzyko załamania wzrasta wielokrotnie, gdyż rezygnując ze wszystkiego, mózg doświadcza znacznie większego stresu niż wtedy, gdy rezygnuje z niektórych przyzwyczajeń czy nałogów. Na początku możesz zachować resztę swoich złych nawyków.
Dlatego jeśli zdecydujesz się rzucić picie, przestań pić. Jeśli ważniejsze jest dla ciebie rzucenie palenia, po prostu rzuć palenie. Upuszczając wszystko na raz, nie będziesz w stanie oprzeć się podwójnej lub potrójnej pokusie. A jeśli załamiecie się, na przykład na paleniu, najprawdopodobniej załamiecie się na rzuceniu alkoholu.
Krok 6 - nie zgub się!
W pierwszym tygodniu najtrudniejsze momenty pojawiają się podczas rzucania alkoholu. Strach, niepokój, zwiększone pożądanie. Tutaj, cokolwiek by nie powiedzieć, bardzo trudno jest poradzić sobie bez leków. Jeśli rozumiesz, że będzie tylko gorzej, lepiej zasięgnij porady lekarza. Istnieją leki, które naprawdę zmniejszają potrzebę picia alkoholu, redukują stres i eliminują dyskomfort.
W takich przypadkach zdecydowanie zalecamy skontaktowanie się z lekarzami w ośrodku leczenia uzależnień. Pomogą ci wybrać odpowiedni cykl życia, aby przestać pić. Dostarczaj leki oraz optymalnie dobrane witaminy i minerały niezbędne dla organizmu. Kontroluj swoje samopoczucie dzięki najnowszym urządzeniom medycznym.
W końcu najważniejsze jest, żeby się nie wyrwać i znowu zacząć pić.
Krok 7 – potrzebujesz wsparcia!
W celu uzyskania wsparcia zawsze istnieje możliwość skontaktowania się z grupą Anonimowych Alkoholików. Jeśli odrzucimy wszelkie konwenanse i niechęć, to oczywiste jest, że ludzie potrafią sobie nawzajem pomagać. Bez wsparcia jesteśmy praktycznie bezradni nawet w życiu codziennym. Jeśli nie chcesz dołączyć do grona Anonimowych Alkoholików, masz możliwość kontaktu z pomocą psychologiczną.
Krok 8 - spal adrenalinę!
Ze względu na wyraźny wzrost ilości adrenaliny we krwi w wyniku odmowy alkoholu, należy go spalić. Spalanie adrenaliny bez wpływu na innych jest możliwe tylko poprzez aktywność fizyczną. Jak wszystko w naszym życiu, musisz zacząć stopniowo. Lepiej, jeśli istnieje możliwość ćwiczeń na siłowni. Jeśli nie, wystarczą małe spacery na świeżym powietrzu lub jogging.
Jeśli zrezygnujesz z alkoholu, chodź więcej spacerów, spotykaj się z przyjaciółmi i aktywnie odpoczywaj.
Zapewniając sobie zajęcia sportowe nie tylko pomagasz spalać adrenalinę, ale także wzmacniasz mięśnie, układ nerwowy, zdrowie i dostarczasz mózgowi nowych wrażeń dotykowych i fizycznych, zmuszając go do oderwania się od myśli o alkoholu. Taka dodatkowa „praca" dla mózgu ma korzystny wpływ na ruch na drodze trzeźwości i aktywnego życia na trzeźwo.
Więcej chodź i podróżuj z całkowitym odrzuceniem napojów alkoholowych.
Wędruj, podróżuj, gdzie mózg nie ma się gdzie ukryć ze swoimi myślami o alkoholu. Wypieraj i wypalaj stare wspomnienia przyjemnego picia nowymi wrażeniami.
Krok 9 - odniesiesz sukces! Nie wątp!
Ważne jest, aby wytrzymać: sen, odżywianie, starać się być w nastroju i w nastroju na pozytywne. Co więcej, dotyczy to wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy jesteśmy od czegoś zależni. Dlatego tak ważny jest reżim, aby osiągnąć pozytywny wynik. tylko reżim jest w stanie wyostrzyć nas do walki (przede wszystkim z samym sobą)
Krok 10 - postaraj się być szczęśliwy!
Bycie trzeźwym po wypiciu alkoholu jest już wystarczająco nudne. Otaczający nas świat przestaje się podobać kolorami i wydarzeniami, ponieważ brakuje im siły, by przerwać euforyczny stan upojenia alkoholowego. Ta nuda jest również wytworem naszego mózgu. Dlatego musisz ciągle szukać siebie: nowego hobby, zainteresowania, pragnienia. Szczęście jest produktem naszych mózgów (podobnie jak lęki). Mózg można dostosować i to zależy od Ciebie.
Popularne pytania dotyczące alkoholu i odpowiedzi na nie
Za każdym razem, gdy rzucam picie i nie mogę się powstrzymać – zaczynam od nowa, co mam zrobić?
Bardzo trudno jest rzucić picie alkoholu. Połączeń neuronowych powstałych w mózgu między pozytywną ideą picia alkoholu a czerpaniem z niego radości, przyjemności i euforii nie da się zniszczyć bez walki. Alkohol należy do grupy substancji narkotycznych i bez wielkiej pracy, wytrwałości i silnej woli nie zdoła usunąć swojego wpływu z organizmu.
Jeśli nie masz wystarczającej siły woli, aby oprzeć się alkoholowi, powinieneś pomyśleć o kodowaniu jako o okazji do zaprzestania picia alkoholu.
Jeśli jesteś pełen wytrwałości i siły do walki z uzależnieniem od alkoholu, to:
- Nie poddawaj się.
- Spróbuj oszukać swój mózg, ponieważ jest on głównym przywódcą twojego ciała. Źle myśl o alkoholu jako o substancji toksycznej, pamiętaj tylko o złych doświadczeniach z piciem. Wyobraź sobie, że jest to wyjątkowo niebezpieczna substancja i pij ją z obrzydzeniem, trzymając w ustach mocny alkohol, zwłaszcza po to, by czuć się źle. Rób wszystko celowo, aby nieprzyjemnie było pić alkohol.
- Zacznij pić alkohol w bardzo małych dawkach. Tylko mały łyk. Bądź nieugięty.
- W przypadku sugestii alkoholowych przełóż swoje pragnienie na napoje bezalkoholowe, które lubisz najbardziej i pij tylko dla przyjemności zamiast alkoholu.
Wypróbuj całą swoją wiedzę i sztuczki, aby oprzeć się uzależnieniu od alkoholu. Pamiętaj, że alkohol kontroluje twój mózg.
Czy kodowanie alkoholu może być częścią leczenia uzależnienia od alkoholu?
Kodowanie jest często włączane w przebieg leczenia, aby umożliwić pacjentowi przeżycie czasu kodowania bez picia. W tym czasie można zwykle poprawić swoje zdrowie, nadszarpnięte przez alkohol, przywrócić stosunki rodzinne i zawodowe, jeśli zostały naruszone z powodu uzależnienia od alkoholu oraz odzyskać zdrowie moralne i fizyczne.
Czy człowiek może pić alkohol i nie być alkoholikiem?
Z pewnością tak. Takich ludzi jest bardzo dużo. Doskonale zdają sobie sprawę z niebezpieczeństw związanych z piciem w dużych ilościach i nie pozwalają sobie na upijanie się „w śmietniku", zasypianie w pracy, kłótnie z żoną, rujnowanie zdrowia i inne kłopoty. Nawet najbardziej odporny na uzależnienie od alkoholu, jeśli prawie codziennie pije dużo alkoholu, to szybko wyrobi sobie nawyk picia napojów alkoholowych. A jeśli weźmiemy pod uwagę, że alkohol należy do grupy środków odurzających, która została zatwierdzona przez Światową Organizację Zdrowia w 1975 roku, to uzależnienie od alkoholu najprawdopodobniej obejmie prawie każdego, kto dużo i często pije alkohol. Dlatego pij alkohol tylko w ograniczonej ilości, która nie prowadzi do uzależnienia.